2015-04-08
მასწავლებელთა ხარისხის და ეფექტიანობის გაუმჯობესება — 21-ე საუკუნის კონკურენტუნარიანობის აუცილებელი პირობა
ლალი ჯელაძე
მასწავლებელთა საგანმანათლებლო და პროფესიული განვითარების გაუმჯობესება, მასწავლებელთა სამუშაო ძალის ეფექტიანობის გაზრდა და მასწავლებლის პროფესიის პრესტიჟის ამაღლება ახალი, ნიჭიერი კადრების მოსაზიდად — ეს ის საკითხებია, რომლებზეც მასწავლებელთა პოლიტიკის ორდღიან ფორუმზე იმსჯელეს. ფორუმი — „მასწავლებელთა ხარისხის და ეფექტიანობის გაუმჯობესება — აუცილებელი პირობა საქართველოს კონკურენტუნარიანობისთვის 21-ე საუკუნეში“ განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს, გაეროს ბავშვთა ფონდის (იუნისეფის), საქართველოში ესტონეთის საელჩოსა და მსოფლიო ბანკის ორგანიზებით ჩატარდა. ორდღიანმა ფორუმმა თავი მოუყარა უცხოელ ექსპერტებს, ქვეყნის პოლიტიკის განმსაზღვრელ პირებს, განათლების სპეციალისტებსა და საერთაშორისო დონორებს.
იუნისეფისა და ესტონეთის მთავრობის მიერ მომავალი მასწავლებლების საუნივერსიტეტო განათლების მხარდაჭერა და განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ ახლახან დამტკიცებული მასწავლებელთა განვითარების სქემა საქართველოში მასწავლებელთა ხარისხის გაუმჯობესების შესაძლებლობას ქმნის. თუმცა, რასაკვირველია, ჯერ კიდევ შორს ვართ იმისგან, რომ მასწავლებელთა საქმიანობა სკოლაში მაღალკვალიფიციური და უფრო შედეგიანი იყოს.
„მოსწავლეების მაღალი საგანმანათლებლო შედეგების მიღების ერთ-ერთი წინაპირობა მასწავლებლების აკადემიური მომზადება და მათი გადამზადების პროგრამების ხარისხია, — აცხადებს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილე ლია გიგაური, — შესაბამისად, საერთაშორისო გამოცდილების გაზიარება, ამ მიმართულებით, ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, მით უმეტეს, რომ უკვე იწყება სქემის იმპლიმენტაციის პროცესი და მოსამზადებელ პერიოდში, კიდევ შეგვიძლია, გადავხედოთ ცალკეულ საკითხებს საერთაშორისო გამოცდილების გაზიარების საფუძველზე.“
მსოფლიო ბანკის რეგიონული დირექტორი სამხრეთ კავკასიაში ჰენრი კერალი ფორუმს მნიშვნელოვნად მიიჩნევს და აცხადებს: „მოხარულნი ვართ, საქართველოში მასწავლებელთა ხარისხის ამაღლებას უფრო დიდი ყურადღება რომ ექცევა. აღსანიშნავია ის რეფორმები, რომლებიც განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ პროფესიული სტანდარტებისა და მასწავლებელთა წახალისების სისტემის შემუშავების მიზნით ტარდება. ეს ფორუმი კარგი პლატფორმაა არსებული ვითარების მიმოხილვისთვის, რომ გავაგრძელოთ ერთობლივი ძალისხმევა მასწავლებელთა სამუშაო ძალის გასაუმჯობესებლად.“
მასწავლებელთა ხარისხსა და მასწავლებლის პროფესიის პრესტიჟის ამაღლებაზე ბევრი მნიშვნელოვანი ასპექტი ახდენს გავლენას — მუშაობის პერიოდში კვალიფიკაციის ამაღლების შესაძლებლობა, განსაკუთრებით მათთვის, ვინც ყველაზე მძიმე რეგიონებსა და სკოლებში მუშაობს; წახალისების ეფექტიანი სისტემა კვალიფიციური მასწავლებლებისთვის რთულ სკოლებში მუშაობის მოტივაციისთვის; ინსტიტუციური მექანიზმი, რომელიც დამწყებ მასწავლებლებს პროფესიული კარიერის დაწყებაში და პირველი ორი წლის მანძილზე დაეხმარება; სწავლისა და სწავლების პროცესის ეფექტიანობისა და შედეგიანობის გაუმჯობესება; ხელფასების საგრძნობი ზრდა.
აქამდე საქართველოს მასწავლებელთა უმეტესობას არ ჰქონდა შესაძლებლობა სისტემატური, უწყვეტი პროფესიული განვითარებისთვის. ისინი აგრძელებდნენ იმ ცოდნისა და მეთოდების გამოყენებას, რომლებიც მრავალი წლის წინ, სტუდენტობისას, შეიძინეს უნივერსიტეტში. ახალი მასწავლებლები არ გადიან ადეკვატურ მომზადებას პრაქტიკულ სწავლებასთან დაკავშირებით. ამას ემატება არასაკმარისი მომზადება და ხელშეწყობა პროფესიული კარიერის დაწყებისას. შედეგად, სწავლების პრაქტიკა კვლავ რჩება ფოკუსირებული მასწავლებელზე და სტატიკური და არაეფექტიანია მოსწავლეთა აკადემიური მოსწრების ზრდის თვალსაზრისით — აღნიშნულია განათლებისა და მენციერების სამინისტროს ოფიციალურ გვერდზე.
„მომავალი მასწავლებლების საუნივერსიტეტო განათლება და მათი მომზადება პედაგოგიური კარიერის დაწყების პროცესში, სავალდებულო პროფესიული განვითარება მუშაობის პროცესში და მასწავლებელთა შეფასება, ძირითადი ფაქტორებია საქართველოში სწავლების ხარისხის გაუმჯობესებისათვის, — აღნიშნა საშა გრაუმანმა, იუნისეფის წარმომადგენელმა საქართველოში, — საქართველოს მთავრობამ უფრო გადამწყვეტი ნაბიჯები უნდა გადადგას სწავლების ხარისხის და სისტემის ეფექტიანობის გასაუმჯობესებლად. კარგი მასწავლებელი ნიშნავს კარგ მოსწავლეს, ხოლო კარგი მოსწავლე ქმნის ეფექტიან და კონკურენტუნარიან სამუშაო ძალას, რომელსაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვს ქვეყნის ეკონომიკის განვითარებაში, რაც არსებითია მისი ზრდისა და განვითარებისთვის“.
ფორუმის მონაწილეებმა საინტერესო მოხსენებები და პრეზენტაციები წარმოადგინეს. ბუნებრივია, აქცენტები მასწავლებელთა ხარისხის გაუმჯობესების ირგვლივ ტრიალებდა. ლონდონის უნივერსიტეტის კოლეჯის პროფესორმა დევიდ სკოტმა, რომელმაც ფორუმის მონაწილეებს გაერთიანებული სამეფოს გამოცდილება გაუზიარა, ხაზგასმით აღნიშნა, რომ მნიშვნელოვანია ზუსტად ვიცოდეთ და გვესმოდეს სიტყვა „ხარისხი“, რადგან მხოლოდ საუბარი და ამ სიტყვის ტრიალი არაფრის მომტანია. რას გულისხმობს ხარისხი? მასწავლებელს, რომელსაც აქვს ქარიზმა, ძალიან მალე და იოლად შეუძლია კლასის (თუნდაც 100 მოსწავლე იყოს) შემოკრება და მათი ყურადღების მიპყრობა, თუ მასწავლებელს, რომელსაც ის განსაკუთრებული უნარები აქვს, რომელიც მის პროფესიულ ხარისხს განაპირობებს? ეს ის მთავარი კითხვაა, რომლის ირგვლივაც ისაუბრა დევიდ სკოტმა. ის თავადაც მუშაობდა სკოლაში 12 წელი და ამბობს, რომ მართლაც ძალიან მძიმე სამუშაოა. მისი აზრით, მასწავლებლობის პრინციპული მახასიათებელი და უნარია, თვითონ ისწავლოს მაშინაც კი, როცა უკვე მასწავლებელი ხარ. ამიტომაც არ არის საჭირო იყო ქარიზმული და თავიდანვე ამით მიიპყრო ყურადღება — აუცილებელი და საჭირო უნარია გამუდმებით სწავლა.
დევიდ სკოტის აზრით, აღმოსაფხვრელია მითი — ვისაც უნივერსიტეტში მაღალი აკადემიური მოსწრება აქვს, აუცილებლად კარგი მასწავლებელი გახდება. მაგალითად ფინეთის განათლების სისტემა დაასახელა, სადაც მასწავლებლად არ აჰყავთ ადამიანები, რომლებიც საუკეთესო სტუდენტები იყვნენ, პირიქით, უპირატესობას იმ კადრებს ანიჭებენ, რომლებზეც ფიქრობენ, რომ კარგი მასწავლებლები გახდებიან.
ბრიტანეთის გამოცდილება მასწავლებელთა გადამზადების სფეროში არც თუ სახარბიელო აღმოჩნდა. როგორც დევიდ სკოტმა განაცხადა: გადამზადებული მასწავლებლების 60-მა პროცენტმა, ხუთი წლის შემდეგ, სკოლა მიატოვა. ეს ერთგვარი დასკვნის გაკეთების საშუალებას იძლევა — მიზეზი მასწავლებლებისთვის არასასურველი სასწავლო გარემოა. „არ ვიცი საქართველოში რა მდგომარეობაა, მაგრამ ბრიტანეთის მაგალითი ასეთია: მასწავლებლების, რომლებიც გადაამზადეს, მხოლოდ 40 პროცენტი დარჩა სკოლაში. იმედი მაქვს ასევე არ მოხდება საქართველოში. როგორც ხედავთ, ჩვენი მაგალითით, რთულია მასწავლებლების შენარჩუნება და მათი მუშაობის გაგრძელება 40 წლის განმავლობაში. თან, რაც მთავარია, ამ ხნის განმავლობაში მუდმივად ისწავლონ და განვითარდნენ“ — ამბობს ის.
როგორ გახდე კარგი მასწავლებელი და რას ნიშნავს მასწავლებლის ხარისხიანობა? — ბრიტანეთის განათლების ინსტიტუტის წარმომადგენლის პასუხი ასეთია: „რასაკვირველია, უნდა იცოდე საგანი, კარგად ფლობდე დისციპლინას, რომელსაც ასწავლი, მაგრამ ეს საკმარისი არ არის. არადა, ზოგს მხოლოდ ეს ჰგონია ხარისხიანი მასწავლებლობა, მაგრამ საქმე გაცილებით რთულადაა. გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება პედაგოგიურ პრაქტიკას, გაკვეთილი არ უნდა იყოს მხოლოდ ისეთი, როგორც სახელმძღვანელოში წერია. მასწავლებლები უნდა გრძნობდნენ, როგორ სწავლობენ მოსწავლეები, რადგან ეს პროფესია სწორედ სწავლებისა და შესწავლის პრაქტიკული ოსტატობაა — ვასწავლოთ საკლასო ოთახში და მათთან ერთად ვისწავლოთ. ყველაზე დიდი ფასეულობა პედაგოგისთვის თანასწორობასა და ხარისხზე ზრუნვაა. მისთვის ყველა ბავშვი თანაბარი უნდა იყოს, ერთნაირად მუშაობდეს ყველასთან და არა მხოლოდ ერთ ან ორ გამორჩეულ მოსწავლესთან, ვინც კარგად სწავლობს ან ვისაც ის მეტად მოსწონს. ეს ყველას ეხება — მენტორსაც და ჩვეულებრივ მასწავლებელსაც.“
დევიდ სკოტის მთავარი გაფრთხილებაა: „არა იმიტაცია და მიბაძვა, არამედ საკუთარ მაგალითზე სწავლა. რა თქმა უნდა, ახალბედა მასწავლებლებმა უნდა აიღონ ის, რაც კარგად მუშაობს, მაგრამ აუცილებლად საკუთარ პრაქტიკაში გადმოიტანონ. ტრენინგები არის პრაქტიკით დაკავება სხვა მასწავლებლებთან ერთად. თუ გინდა, რომ გააუმჯობესო სამასწავლებლო პრაქტიკა, ერთიანი ტრენინგის მოსმენა ამისთვის საკმარისი არ არის. ძალიან ფრთხილად უნდა მოვეკიდოთ მენტორ მასწავლებლობას, შეიძლება მივბაძოთ მენტორს, მაგრამ ეს არ არის ერთადერთი გზა. მასწავლებლის გადამზადება და მისი მოტივაციის ამაღლება მთელი კარიერის განმავლობაში უნდა ხდებოდეს. მოვიზიდოთ ყველაზე გონებამახვილი ადამიანები ამ პროფესიაში, დავტოვოთ და გავზარდოთ კარიერულად — ეს არც თუ ისე მარტივია. იყავით ფრთხილად, შეიძლება გარკვეული ჩარჩო დაგიდგინონ, მაგრამ, პარალელურად, ძალიან ბევრ საკითხს უნდა მიაქციოთ ყურადღება, გასცდით ჩარჩოებს და მოერგეთ რეალობას“
განათლების ექსპერტი სიმონ ჯანაშია დაინტერესდა იმ დანაკარგით, რომელიც ბრიტანეთში გადამზადებული მასწავლებლების 60 პროცენტის სკოლიდან წასვლამ განაპირობა: იმისთვის, რომ ეს დანაკარგი თავიდან ავიცილოთ, ხომ არ არსებობს რაიმე სტრატეგია, რომელიც მასწავლებლებს უნივერსიტეტებიდან პირდაპირ გადაიყვანს სკოლებში? ასეთი გზა დევიდ სკოტმა არასწორად მიიჩნია, მისი აზრით, უნივერსიტეტიდან მასწავლებლის პირდაპირ სკოლაში შეყვანა მიზანშეწონილი არ არის. „ეს მხოლოდ ეკონომიკური საფუძვლებით გამოწვეული საწუხარი არ არის — ვამზადებთ მასწავლებლებს, შემდეგ ვასაქმებთ და საბოლოოდ ისინი მიდიან პროფესიიდან, უფრო მეტად, სისტემის ხარვეზია ან წინასწარი ტრენინგი არ არის ადეკვატური, არ არიან სათანადოდ მომზადებული და არ იციან რას უნდა ელოდონ, პრობლემა თვითონ სკოლაშია. იყო მოსაზრება იმის შესახებაც, რომ ცუდი მასწავლებლები წავიდნენ და კარგები დარჩნენ, მაგრამ მე ამ მოსაზრებას არ ვეთანხმები. დიდი ალბათობაა, რომ 60 პროცენტში ბევრი კარგი მასწავლებელიც იქნებოდა, რომლებმაც, გარკვეული მიზეზების გამო, წასვლა გადაწყვიტეს — არ მოსწონთ გარემო და ა.შ. რთული თემაა, მაგრამ მკაფიოდ გამოხატული პრობლემა. ინგლისში იმაზეც საუბრობენ, რომ პედაგოგიკა გაიტანონ უნივერსიტეტებიდან და სკოლებში შეიტანონ. არა მგონია, ეს სწორი გადაწყვეტილება იყოს და იმედია, არც თქვენ გააკეთებთ ამას. არის ისეთი ძირითადი კომპონენტები, რომლებიც აუცილებლად კლასის მიღმა უნდა ისწავლებოდეს.“
რაც შეეხება მასწავლებელთა კარიერული წინსვლის სქემას, სიმონ ჯანაშიას შეფასებით: „ახალი სქემა ძალიან მექანიკური სისტემაა, რომელიც არ ითვალისწინებს ადამიანების და სასკოლო კულტურების დამოკიდებულებას ახალი პოლიტიკური სისტემების მიმართ და, დიდი ალბათობით, ეს სისტემა არ იმუშავებს ან იმუშავებს მხოლოდ ზედაპირულად და მოჩვენებითად. უბრალოდ, მასწავლებლებს ექნებათ დამატებითი ვალდებულებები, რაც სახელმწიფომ დაავალათ, მაგრამ ეს მათ არანაირად არ განაწყობს, რომ შეცვალონ საკუთარი პრაქტიკა, რაც პრობლემაა დღეს სქართველოში.“
ესტონეთის ზოგადი განათლების დეპარტამენტის ხელმძღვანელმა, ირენე კაოსაარიმ ისაუბრა ესტონეთის განათლების სისტემის წარმატებებზე, რომელსაც ქვეყანამ ძალიან მოკლე დროში მიაღწია. მისი განცხადებით, იქიდან გამომდინარე, რომ ესტონეთი პატარა ქვეყანაა და არა აქვს სიმდიდრის რესურსები, მათი შემოსავლის ყველაზე დიდი წყარო თვითონ ადამიანები არიან. ამიტომ ქვეყანამ არჩევანი განათლების განვითარებაზე გააკეთა. დემოგრაფიული მდგომარეობიდან გამომდინარე, მოსწავლეთა რაოდენობა დღითი დღე მცირდება, ეს აიძულებთ სკოლის რეორგანიზებასა და სისტემის გაძლიერებას. 2014 წელს ესტონეთის მთავრობამ დაამტკიცა უწყვეტი განათლების სტრატეგია, რომელიც ქვეყნის განათლების ისტორიაში პირველი სტრატეგიაა, რომელიც განათლების ყველა დონეს მოიცავს. ხუთი ძირითადი ამოცანიდან ერთ-ერთი სწორედ მასწავლებელთა ხარისხის ამაღლებაა.
ირენე კაოსაარი: „ვამაყობთ ჩვენი განათლების სისტემით და გვინდა გამოცდილება თქვენც გაგიზიაროთ. მაგალითად, ჩვენთან სკოლიდან მასწავლებლის გასვლის მაჩვენებელი ძალიან დაბალია, გვყავს პროფესიონალი მასწავლებლები, ხელმძღვანელები, ბევრი მაგისტრის ხარისხის მქონე სპეციალისტი. სკოლის ხელმძღვანელებს აქვთ გადაწყვეტილებების მიღების უფლება როგორც საბიუჯეტო, ისე ადმინისტრაციულ საკითხებზე. მაგრამ, რასაკვირველია, გამოწვევებიც ბევრია. ხშირად ვამბობთ, რომ ესტონელი მოსწავლეები და სტუდენტები ძალიან ჭკვიანები არიან, ჩვენი მოსწავლეების უმეტესობას მაღალი აკადემიური მოსწრება აქვს, მაგრამ ბევრი მაინც უკმაყოფილოა სკოლით.
სტრატეგიის ერთ-ერთი ამოცანა კომპეტენტური და მოტივირებული მასწავლებლებია; ჩვენი ეროვნული პროგრამის ფარგლებში, ნათლადაა გაწერილი როგორი მასწავლებელი გვჭირდება და როგორი სასკოლო გარემო უნდა შევუქმნათ, რომ პროფესიიდან არ წავიდნენ. სკოლებსა და მასწავლებლებს ფართო დისკრეცია აქვთ რეალური სასწავლო პროცესის განვითარების ფარგლებში. რაც მთავარია, გათვალისწინებულია თითოეული მოსწავლის, კლასის და სტუდენტის ინტერესები და პოტენციალი. მიგვაჩნია, რომ ეროვნული სასწავლო პროგრამა ძალიან კარგი და თანამედროვეა, რომლის იმპლემენტაცია ძალიან დიდი გამოწვევების წინაშე გვაყენებს.“
კარიერის დაწყების წინ მომზადება ძირითადი საშუალებაა, რომ მასწავლებლებმა შეიძინონ ის ცოდნა და უნარები, რომლებიც მათ მთელი კარიერის განმავლობაში დასჭირდებათ. სწორედ ამ მიზნით, ესტონეთმა წარმატებით განახორციელა პროგრამა „ახალგაზრდა მასწავლებელი სკოლაში“, ყოველწლიურად სკოლებს 30 ახალი მასწავლებელი ემატება. „შეიძლება სხვა ქვეყნებისთვის ეს რიცხვი არაფერია, მაგრამ ჩვენთვის 30 ახალი მასწავლებელი მნიშვნელოვანი რესურსია — ამბობს ირენე კაოსაარი, — პროგრამა დიდ დახმარებას სთავაზობს ახალგაზრდა მასწავლებლებს. მონაწილეების უმეტესობა, პროგრამით გათვლილი 2 წლის შემდეგაც, რჩება სკოლებში. უფრო მაღალი ხარისხის საგანმანათლებლო სისტემის მისაღებად აუცილებელია, სამუშაოს დაწყებამდე, ტრენინგით უზრუნველყოფა. ამიტომ, 2015 წლიდან, ვახორციელებთ ახალ, სამსახურიდან მოუწყვეტელ ტრენინგს. ეს იქნება ცენტრალურად დადგენილი პრიორიტეტების საფუძველზე შედგენილი პროგრამა. მასში სახელმწიფოს მიერ შერჩეული ორი უნივერსიტეტი — ტარტუს და ტალინის — ჩაერთვება. ტრენინგები, ძირითადად, მიმართული იქნება მთავარი კომპეტენციების შეძენასა და საგნების გაერთიანებაზე, ასევე, ინკლუზიურ სწავლებაზე. ჩვენთან ფუნქციონირებს ძალიან კარგი ტრენინგ-პროგრამები, რომლებიც პრაქტიკას მოიცავს და დიდ ყურადღებას ვუთმობთ მასწავლებლების ლიდერებად ჩამოყალიბებას. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ეს პროგრამა გარანტიაა იმის, რომ ახალბედა მასწავლებელს მუდმივი მხარდაჭერა ექნება.
უწყვეტი სწავლების სტრატეგია მიზნად ისახავს, ასევე, მასწავლებლის მოსამზადებელი პროგრამების — კურიკულუმების — შემუშავებას, აერთიანებს ფართო წყაროებიდან მოძიებულ პროფესიულ ინფორმაციას. მთავარი ამოცანა, კურიკულუმის შედგენისას, ახალი მიდგომების დანერგვაა — მასწავლებლის, როგორც ლიდერის, მომზადება; საინტერესო სასწავლო გარემოს შექმნა; სასწავლო პროცესში მასწავლებლების და მოსწავლეების უფრო აქტიურად ჩართვა და, რა თქმა უნდა, ციფრული ტექნოლოგიების გამოყენება. ეს პროგრამა იმისთვის დავიწყეთ, რომ მეტი კვალიფიციური კადრი გვყავდეს და სისტემა მეტად მიმზიდველი გავხადოთ დამწყები მასწავლებლებისთვის, მართლაც ბევრი ახალგაზრდა კადრი მოვიზიდეთ.“
მასწავლებელთა განაწილება და დასაქმება, მათი პრესტიჟის ამაღლება, გამოწვევები და შესაძლებლობები — ეს თემები ფორუმის მონაწილეთა სერიოზული მსჯელობის საგნად იქცა. თუმცა, ყველა შეთანხმდა აუცილებელ, მაგრამ არასაკმარის პირობებზე, რომ ყველა მასწავლებელმა უნდა გააცნობიეროს საკუთარი ნაკლი, აითვისოს უახლესი მეთოდიკები, რაც რეალურ სამუშაო გარემოშია შესაძლებელი და ყველა უნდა იყოს მოტივირებული საკუთარი მუშაობის სრულყოფისთვის. ისიც ფაქტია, რომ საამისოდ მხოლოდ მატერიალური სტიმული არ კმარა, რეალური ცვლილებების მისაღწევად მათ დიდი მოლოდინები უნდა ჰქონდეთ, ესმოდეთ მიზანი, რომელსაც ყველა იზიარებს და, რაც მთავარია, სწამდეთ, რომ შესწევთ უნარი გააუმჯობესონ ბავშვების განათლების დონე. ამის საუკეთესო მაგალითად კი, იქვე ფორუმზე, სინგაპურის განათლების სისტემაზე ნაჩვენები ფილმი იქცა, რომელმაც მასწავლებელთა ხარისხიანი განათლება სინგაპურის წარმატების მთავარ განმსაზღვრელ ფაქტორად წარმოაჩინა. ფილმი შთაბეჭდილების ქვეშ გაქცევს — საოცარი სასწავლო გარემო, ხალისიანი და პროფესიონალი პედაგოგები, სასწავლო პროცესში მაქსიმალურად გამოყენებული ციფრული ტექნოლოგიები, მენტორი მასწავლებლების მუდმივი თანადგომა და თანამშრომლობა დამწყებ პედაგოგებთან, ყველაფრის მოსწავლის ინტერესებზე მორგება — ეს იმ ფაქტორთა მოკლე ჩამონათვალია, რომელიც ასე მიმზიდველსა და მისაბაძს ხდის სინგაპურის განათლების სისტემას და სინგაპურელ პედაგოგებს. დამოუკიდებლობის ადრეულ წლებში, როცა ქვეყანა უღარიბესი იყო, მაშინაც კი, მთავარი ამოცანა რაც შეიძლება მეტი ახალგაზრდისთვის განათლების მიცემა იყო. სწორედ ამიტომ შექმენა ცენტრალიზებული სისტემა, რამაც განათლების სფეროს სწრაფი განვითარება უზრუნველყო. მხოლოდ მაღალი აკადემიური სტანდარტი და მასწავლებლად მაღალი აკადემიური მოსწრების სტუდენტების აყვანა არ განაპირობებს სინგაპურში ხარისხიან მასწავლებლობას, მათთვის უმთავრესი ამ პროფესიის დაუფლების გულწრფელი სურვილია და სწორედ ამის შემდეგ იწყება კადრების განათლების ეროვნულ ინსტიტუტში მომზადება. სინგაპურელი მასწავლებლის მთელი ფილოსოფია საგნის კარგად ცოდნა და ნათელი წარმოდგენაა იმაზე, თუ როგორ, რა მეთოდებით სწავლობენ კარგად ადამიანები. გაკვეთილზე რაიმეს არცოდნას ბავშვისთვის ტრაგედიად არ აქცევენ, რადგანაც მიაჩნიათ, რომ მთავარია, ისინი გულწრფელები იყვნენ და ერთად შეძლებენ სწავლას. მათი გაკვეთილები ციფრული ტექნიკის სამყაროა, რომელშიც მოსწავლეებს სრული უფლება აქვთ, საჭიროების შემთხვევაში, იმოგზაურონ, ინფორმაცია მოიძიონ და დავალება მისივე დახმარებით შეასრულონ. ამბობენ, რომ ეს ორმაგ ეფექტს იძლევა — თანამედროვე ტექნოლოგიები მოსწავლეებისთვის გაკვეთილს უფრო ხალისიანს და საინტერესოს ხდის და, რაც მთავარია, ბავშვები ტექნოლოგიებს ეუფლებიან. მუდმივად მოუწოდებენ მოსწავლეებს და აქეზებენ, რომ, რაც შეიძლება მეტად სჯეროდეთ სკუთარი თავის და გაბედულად გააკეთონ ყვლაფერი. მათ სწამთ და ასეც არის — თითოეულ მათგანს შეუძლია სკოლა უფრო სახალისო და საინტერესო გახადოს მოსწავლისთვის და ხარისხიანი განათლება შესთავაზოს. ახალბედა მასწავლებელი არასდროსაა მარტო, მენტორი მისი მუდმივი პროფესიული თანამგზავრია. მათთვის მასწავლებლობა და სწავლება სამსახური კი არა, ყველაზე საყვარელი საქმეა, მასწავლებელი კი — ყველაზე ძვირფასი ადამიანი.
ალბათ, დაგაფიქრათ იმ ძალიან შორს მიმავალმა გზამ, რომელიც ჩვენ წინ გვაქვს.
|
