2016-06-09
ახალი თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმა
ლალი ჯელაძე
საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრომ ახალი, 2017-2023 წლების, ეროვნული სასწავლო გეგმის პრეზენტაცია გამართა, რომელიც 2017-2018 სასწავლო წლიდან ამოქმედდება და მისი დანერგვა დაწყებითი საფეხურით (I-IV კლასები) დაიწყება.
ეროვნული სასწავლო გეგმა საბაზისო დოკუმენტია, რომელიც განსაზღვრავს, რა, როდის და როგორ უნდა ისწავლებოდეს საქართველოს ზოგადსაგანმანათლებლო სკოლებში. კერძოდ, განსაზღვრავს: სწავლა-სწავლების მიზნებსა და საგანმანათლებლო პრინციპებს; ძირითად მეთოდიკურ ორიენტირებს; საგანმანათლებლო პროცესის ორგანიზებას; მოსწავლის შეფასების სისტემას; სავალდებულო და არჩევით საგნებს; საგანთა სწავლის მიზნებსა და შინაარსს; საათობრივ ბადეს, ანუ საგანთა კვირეულ განაწილებას; ინკლუზიური განათლების პრინციპებს და ა.შ.
ღონისძიება განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა ალექსანდრე ჯეჯელავამ გახსნა. რევიზირებული ეროვნული სასწავლო გეგმის სიახლეებსა და პრიორიტეტებზე ვრცლად ისაუბრეს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილემ ლია გიგაურმა და ეროვნული სასწავლო გეგმების დეპარტამენტის უფროსმა ნათია ჯოხაძემ.
განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა, ალექსანდრე ჯეჯელავამ ეროვნული სასწავლო გეგმის ახალი ვერსია შეაფასა, როგორც კარგი ნამუშევარი და ხაზი გაუსვა, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია, რომ განათლების სისტემა დროის მოთხოვნებს პასუხობდეს: „ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენი განათლების სისტემა მიჰყვებოდეს დროის მოთხოვნებს. სერიოზული საფრთხეა ის, რომ დრო აჩქარდა, ყველაფერი ძალიან სწრაფად იცვლება — ჩვენი ბავშვების სურვილები, ინტერესები, ტექნოლოგიური შესაძლებლობები, გონება და აუცილებელია, რომ სკოლა მიჰყვეს მისთვის ყველაზე მთავარ ადამიანებს განვითარებაში. ეროვნული სასწავლო გეგმის ახალი ვერსია ძალიან მნიშვნელოვანია ამ განვითარების პროცესში. ჩვენ უნდა მოვახერხოთ, სისტემა მუდმივად დინამიური იყოს და მიჰყვეს დროის მოთხოვნებს, რადგან, ხანდახან, ზოგიერთი საგნის პროგრამა ჩამორჩება ხოლმე სოციალურ-პოლიტიკურ თუ ტექნოლოგიურ გარემოს. ძალიან კარგი ნამუშევარია და უნდა შევეცადოთ, ასე გავაგრძელოთ.“
ეროვნული სასწავლო გეგმა პერიოდულ განახლებას მოითხოვს, მასში უნდა აისახოს როგორც მოსწავლეებისა და პედაგოგების საჭიროებები, ისე საერთაშორისო პრაქტიკა, განათლების სფეროში მიმდინარე თანამედროვე ტენდენციები. განათლების რეფორმების დაწყებიდან დღემდე, უკვე მესამე თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმა შემუშავდა და მისი მოქმედების ვადა 2017-2023 წლებით განისაზღვრა.
ეროვნული სასწავლო გეგმის რევიზიას წინ უძღოდა მრავალმხრივი მოსამზადებელი სამუშაოები სხვადასხვა მიმართულებით: ეროვნული სასწავლო გეგმის დანერგვის მონიტორინგი დაწყებით საფეხურზე; სახელმძღვანელოების ხარვეზების შესწავლა; სკოლებიდან, სხვადასხვა ორგანიზაციიდან შემოსული მოსაზრებებისა და რეკომენდაციების ანალიზი; სკოლების საგნობრივ კათედრებთან შეხვედრების ანალიზი; საერთაშორისო გამოცდილების შესწავლა (7 განვითარებული ქვეყნის სასწავლო გეგმების შესწავლა და შედარება საქართველოს ეროვნულ სასწავლო გეგმასთან); დეპარტამენტის ექსპერტებისა და პროცესში ჩართული მოქმედი პედაგოგების პედაგოგიური გამოცდილების გათვალისწინება; სახელმწიფოს მიერ აღებული საერთაშორისო ვალდებულებების ანალიზი.
თუმცა, ახალი ეროვნული სასწავლო გეგმა ერთგული დარჩა ძირითადი პრინციპის, რაც მოსწავლეზე და სასწავლო შედეგზე ორიენტირებულობას გულისხმობს. „სწავლა-სწავლების პროცესის ცენტრში დგას კონკრეტული მოსწავლე თავისი ინდივიდუალური საჭიროებებით და მთელი სასწავლო სისტემა მასზეა ორიენტირებული — აცხადებს ეროვნული სასწავლო გეგმების დეპარტამენტის უფროსი ნათია ჯოხაძე — 2017-18 სასწავლო წლიდან ჩვენს საგანმანათლებლო სივრცეში სკოლებში შევა უკვე მესამე თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმა. მინისტრის ბრძანებით, დამტკიცდა ეროვნული სასწავლო გეგმის დაწყებითი საფეხური — ჳ-ვჳ კლასები და ძალიან მალე ამუშავდება სკოლებში. ჩვენთვის მნიშვნელოვანი იყო მუშაობის პროცესი, ადგილობრივი თუ საერთაშორისო პარტნიორების, უნივერსიტეტების, სკოლის ხელმძღვანელებისა და მასწავლებელთა კორპუსის ძალიან აქტიური ჩართულობა, ასევე, სხვადასხვა ჯგუფების, მათ შორის, სახელმწიფო ინსტიტუციების, რომლებიც გვაწვდიდნენ ხოლმე ეროვნულ სასწავლო გეგმასთან დაკავშირებულ თავიანთ მოსაზრებებსა და რეკომენდაციებს. შემიძლია გითხრათ, რომ ეს დოკუმენტი ნამდვილად არის შეთანხმებული ვერსია იმისა, თუ როგორი გვინდა იყოს საგანმანათლებლო პარადიგმა და პროცესი სკოლებში და რა უნარები, ცოდნა და ღირებულებები გვინდა, რომ ჰქონდეს ჩვენს მომავალ თაობას.
ცხადია, ეროვნული სასწავლო გეგმის ფუნდამენტი, ფილოსოფია შეცვლილი არ არის და ეს ფილოსოფიაა მოსწავლეზე ორიენტირებული სისტემა. თუმცა, მთელი რიგი ცვლილებებია, რომელიც შეეხება სწავლა-სწავლების ორგანიზებას, ახალი საგნის შემოტანას საზოგადოებრივი მეცნიერებების მიმართულებით, საკლასო შეფასებასთან დაკავშირებული ცვლილებები, რაც განსაკუთრებით დაწყებით საფეხურზეა კრიტიკულად მნიშვნელოვანი. ძალიან დიდი სურვილი გვაქვს, რომ ის საუკეთესო და მომავალზე ორიენტირებული სურვილები, რაც ეროვნულ სასწავლო გეგმაშია, რეალურ ცხოვრებაში ამოქმედდეს. ამისთვის უნდა იმუშაოს როგორც დეპარტამენტმა, ისე სასკოლო სივრცეში მოღვაწე ყველა ადამიანმა — მხედველობაში მაქვს მასწავლებელთა გადამზადების, გამოცდების თუ ხარისხის ცენტრები, სკოლების ადმინისტრაციები და პედაგოგები. ყველამ ერთად უნდა ვიშრომოთ იმისთვის, რომ თითოეულ ბავშვთან დაინერგოს ეროვნული სასწავლო გეგმა, რომელიც განვითარებაზეა ორიენტირებული და ეხმარება მოსწავლეს ფუნდამენტური, მყარი, დინამიური ცოდნის კონსტრუირებაში.“
გატარებული ცვლილებების მთავარი მიზანია იმგვარი სასწავლო გარემოს შექმნა, რომელიც მაქსიმალურად შეუწყობს ხელს თითოეული მოსწავლის შესაძლებლობების განვითარებას. ამ მიზნის განხორციელების ხელშესაწყობად შემდეგი არსებითი ცვლილებები განხორციელდა:
განათლების მეცნიერებაში დაგროვილი ცოდნის გათვალისწინებით განისაზღვრა ის ძირეული პრინციპები, რომლებიც უკეთესად სწავლისა და სწავლების საშუალებას იძლევა. ამ პრინციპების ირგვლივ უნდა გაერთიანდეს და გამთლიანდეს ზოგადი განათლების სისტემა, ამ პრინციპების განხორციელებისაკენ უნდა წარიმართოს სისტემის თითოეული რგოლი, რათა რეალურად შესაძლებელი გახდეს საკლასო ოთახებში მოსწავლის განვითარებაზე ორიენტირებული სასწავლო პროცესის უზრუნველყოფა;
ყოველწლიური სტანდარტების ნაცვლად, შემუშავდა საფეხურებრივი სტანდარტები, რაც მასწავლებლებს მეტ საშუალებას მისცემს, ცალკეული მოსწავლის განვითარების ტემპს მოარგოს საგანმანათლებლო პროცესი, გაითვალისწინოს ცალკეული მათგანის ფიზიკური და ფსიქიკური მახასიათებლები, სწავლის სტილი, პირადი გამოცდილება და აკადემიური საჭიროებები;
ახალი თაობის ეროვნულ სასწავლო გეგმაში განისაზღვრა ზოგადი განათლების დაწყებითი, საბაზო და საშუალო საფეხურების მისია და მიზნები, რომლებშიც დაწყებით საფეხურზე, სხვა უნარებთან ერთად, ხაზგასმულია საბაზისო უნარების — წიგნიერებისა და რაოდენობრივი წიგნიერების — განვითარებაზე მუშაობა. საბაზო საფეხურზე ხაზგასმულია, საგანთა სწავლა-სწავლების საფუძველზე, მყარი, დინამიკური და ფუნქციური ცოდნის კონსტრუირება, ხოლო საშუალო საფეხურზე — საგანთა გაღრმავებული სწავლების გზით, სისტემური ცოდნის კონსტრუირება; მოაზროვნე, მაძიებელი, ახლის შემოქმედი, წიგნიერი, ინფორმირებული და პასუხისმგებლობის გრძნობის მქონე მოქალაქის ჩამოყალიბება;
ცვლილება შევიდა ესგ-ს შინაარსის სტრუქტურირებასა და ორგანიზებაში, კერძოდ: გამოიკვეთა გრძელვადიანი მიზნები (რაც ძალიან მნიშვნელოვანია) და მათი მიღწევის გზები და საშუალებები;
მნიშვნელოვანი ცვლილება განხორციელდა საფეხურებრივი სტანდარტების დანერგვით, ყოველწლიური სტანდარტის ნაცვლად, გაჩნდა საფეხურებრივი სტანდარტები სწავლა-სწავლების შემდეგ საკვანძო ეტაპებზე: ჳ-ჳვ — ოთხწლიანი ქვესაფეხურის; ვ-ვჳ — დაწყებითი; ვჳჳ-ჳხ — საბაზო და ხ-ხჳჳ — საშუალო საფეხურების ბოლოს. მასწავლებელს ორიენტირი სწორედ საფეხურების ბოლოს აქვს გადატანილი. „ერთი მხრივ, ეს მნიშვნელოვანია იმ თვალსაზრისით, რომ მასწავლებელმა დიდი მიზნებისთვის იმუშაოს და ინდივიდუალურ საჭიროებებზე, ბავშვზე მორგებული სისტემის ამოქმედებას სწორად შეუწყოს ხელი.“
სტანდარტის საფეხურებრივი შედეგების შემოტანით, ყოველ კონკრეტულ სკოლას ეძლევა საშუალება, საგაკვეთილო პროცესი მოსწავლეების შესაძლებლობებისა და საჭიროებების გათვალისწინებით დაგეგმოს. ამავე დროს, შენარჩუნდა წლიური პროგრამებიც, სკოლას ეძლევა საშუალება, სტანდარტის შედეგების მისაღწევად, სურვილის შემთხვევაში, გაჰყვეს მომზადებულ წლიურ პროგრამებს;
სიახლეა სახელმწიფო ენის სწავლებაში — ქართული ენისა და ლიტერატურის საგნის სტანდარტში და ყველა კლასის პროგრამაში გამიჯნულია ენის გრამატიკული ასპექტები; მასწავლებელი თავისუფალია და შეუძლია თავად დაგეგმოს ქართული ენისა და ლიტერატურის სწავლა-სწავლების პროცესი. მართალია, ეს თავისუფლება მანამდეც ჰქონდა, თუმცა ამის ოფიციალური ჩანაწერი კანონში არ არსებობდა და, ხშირ შემთხვევაში, მასწავლებელი ფიქრობდა, რომ გრამატიკის სწავლებაში შეზღუდული იყო. კანონში ამ ჩანაწერმა კი ოფიციალურად მიანიჭა უფლება, ასწავლოს გრამატიკა იმ დოზით, როგორც თავად დაგეგმავს;
და სიახლე, რომელმაც საზოგადოებაში არაერთგვარი რეაქცია გამოიწვია, საზოგადოებრივი მეცნიერებების გაძლიერებული სწავლებაა — ჳჳჳ-ჳხ კლასებში შემოდის ინტეგრირებული საგანი „მე და საზოგადოება“. ამ საგნის სწავლების საკითხთან დაკავშირებით საზოგადოება ორ ნაწილად გაიყო და დაიწყო სერიოზული დაპირისპირება — უნდა ესწავლათ თუ არა ბაშვებს საგანი, რომელიც მიზნად ისახავს მოსწავლეს ჩამოუყალიბოს პასუხისმგებლობა და მზრუნველი დამოკიდებულება საკუთარი თავის, ოჯახის, თემის, ბუნებრივი გარემოსა და კულტურული მემკვიდრეობის მიმართ. სინამდვილეში, რა იყო „ხმაურიანი საგნის“ დამკვიდრების მიზანი, ამის შესახებ ქალბატონი ნათია ამბობს, რომ: „დაწყებით კლასებში მოსწავლესთან ვმუშაობთ ტექნიკური, საბუნებისმეტყველო, ესთეტიკური მიმართულებებით. გვინდოდა, მათთან სოციალური მეცნიერებების მიმართულებითაც გვემუშავა. სწორედ ეს სურვილი ჩაიდო, როცა გადავწყვიტეთ, ჳჳჳ-ჳვ კლასებში ინტეგრირებული საგანი — ისტორია-გეოგრაფია-სამოქალაქო განათლება — შეგვეცვალა საგნით „მე და საზოგადოება“. ამდენად, 2017 წლიდან, მესამეკლასელები დაიწყებენ ამ საგნის შესწავლას. საგნის სწავლების არსია, მოამზადოს ბავშვები საზოგადოებრივ- სოციალური მეცნიერებების სწავლებისთვის ზედა საფეხურზე და შექმნას ამისთვის მყარი საფუძველი. ასევე, არის რიგი საკითხები, რომელთა სწავლება ჳხ და ხ კლასებში დაგვიანებულია. დამერწმუნებიან სპეციალისტები, სამოქალაქო განათლება მანამდე მხოლოდ ჳხ- ხ კლასებში ისწავლებოდა და ვამბობდით, რომ ინტეგრირებულია სხვა საგნებში, მაგრამ სიმართლეს თვალი უნდა გავუსწოროთ და ვთქვათ, რომ, ხშირ შემთხვევაში, ინტეგრირებული იყო ისტორიის საგანში. ამდენად, ისტორიის მასწავლებელი, თავისთავად, ყურადღებას ნაკლებად ამახვილებდა სამოქალაქო განათლებაზე. მთელი რიგი საკითხები, რომლებიც პრიორიტეტულია ზოგადი განათლების ეროვნული მიზნებით, თვითონ ეროვნული სასწავლო გეგმით, იკარგებოდა. ესეც გახდა ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ცალკე გამოვყავით საგანი „მე და საზოგადოება“.
რეალურად რა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან უნარებსა და საკითხებზეა საუბარი საგანში „მე და საზოგადოება“, ქალბატონი ნათია პასუხობს, რომ გარდა თემატური საკითხებისა, ეს საგანი აერთიანებს: კონფლიქტების მართვას, გარემოს დაცვას, ჯანსაღი ცხოვრების წესს, სამოქალაქო უსაფრთხოებას, შემწყნარებლობას, ბავშვის უფლებებსა და მოვალეობებს, ისტორიულ-გეოგრაფიულ და ეკონომიკურ უნარებს. „ძალიან მიხარია, რომ ჩვენ ეს საგანი გვექნება, ცხადია, იმის გათვალისწინებით, რომ მისი სწავლება კარგად განხორციელდება. კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ, ჩემი ოჯახი, სკოლა, მეგობრები, თანატოლები, ჩემი გარემო, მედია და ინფორმაცია, ჩემი ქვეყანა — ეს მართლაც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი თემებია, რომელსაც ბავშვი უნდა იცნობდეს, რომ უკეთ შეძლოს საზოგადოებაში თანაცხოვრება და ორიენტაცია.“
ეროვნულ სასწავლო გეგმაში გამოყოფილია პრიორიტეტული მიმართულებები, რომელზეც უნდა გაკეთდეს აქცენტი. ეროვნული სასწავლო გეგმა ორი მიმართულებით ხორციელდება — საკლასო და კლასგარეშე აქტივობები. ეს მიმართულება ადრეც იყო, მაგრამ ახლა უფრო გაძლიერდა და სულ უფრო მეტად ფიქრობენ იმაზე, თუ როგორ გადაიტანონ სამოქალაქო განათლების კომპონენტი არა მხოლოდ საკლასო აქტივობად, არამედ კლასგარეშე აქტივობებად და პროექტებად ისე, რომ კონტროლის მექანიზმიც შეინარჩუნონ და შედეგებზეც იყვნენ ორიენტირებული, რადგან მთავარია შედეგი და არა პროცესი. ამიტომ აქაც გამოიყო პრიორიტეტული მიმართულებები: წიგნიერებისა და რაოდენობრივი წიგნიერების უნარების განვითარება; ისტორიული და კულტურული მემკვიდრეობის დაცვა; კულტურული მრავალფეროვნების მიმართ პოზიტიური დამოკიდებულებისა და ტოლერანტობის დამკვიდრება; სამეწარმეო უნარების განვითარება და ინიციატივების წახალისება; ჯანსაღი ცხოვრების წესის დამკვიდრება და უსაფრთხოების დაცვა; გარემოსდაცვითი განათლება მდგრადი განვითარებისთვის; კონფლიქტების მშვიდობიანად მოგვარების გზების სწავლება და სხვ.
გარკვეული ცვლილებები განხორციელდა საათობრივ ბადეში. დაზუსტდა შინ სწავლებასთან დაკავშირებული რეგულაციები, მანამდე მხოლოდ სსსმ მოსწავლეებისთვის არსებობდა.
„ჩვენ არ გვინდა ისეთი ეროვნული სასწავლო გეგმა, რომელიც ვერავის აცნობიერებინებს რა, როგორ და რატომ გვინდა. დამერწმუნეთ, ექსპერტებთან დისკუსია ასეთ საკითხებზეც კი ხშირად გვქონია — როგორი უნდა იყოს დოკუმენტის ენა, მისი წაკითხვა არა მხოლოდ მასწავლებელმა, არამედ იმ ადამიანმაც შეძლოს, ვინც ჩართული არ არის სასწავლო პროცესში. მაგალითად, მშობელმა, რომელიც დავალების მომზადებაში ეხმარება შვილს, მაგრამ საგანმანათლებლო ტერმინოლოგია მისთვის არ არის ნაცნობი.“
ნებისმიერი სიახლის დანერგვა, საგანმანათლებლო სისტემაში, სამ დონეზე — სისტემის, ორგანიზაციის და ინდივიდის — მიმდინარეობს. ეროვნული სასწავლო გეგმა ის დოკუმენტია, რომელიც სავალდებულოა ყველა საჯარო და კერძო სკოლისთვის (თუმცა, როგორც პრეზენტაციაზე განმარტეს, კერძო სკოლები კიდევ მეტად განთავისუფლდნენ ზედმეტი ჩარევებისგან, მაგრამ ერთიან საგანმანათლებლო სივრცეში გარკვეული კონტროლის მექანიზმები მაინც შენარჩუნდა). ერთია, როგორია ეროვნული სასწავლო გეგმა, მაგრამ არანაკლებ მნიშვნელოვანია მისი დანერგვა სისტემის, ორგანიზაციებისა და ინდივიდების დონეზე. ნათია ჯოხაძემ ხაზგასმით აღნიშნა, რომ პროცედურები, რომლებიც პედაგოგებისა და დირექტორებისთვის დამღლელი, არასასურველი და გამაღიზიანებელი იქნება, უკვე არაეფექტიანია. ამიტომაც, რაც შეიძლება მეტს ფიქრობენ, მარტივი პროცედურებით როგორ გახადონ სისტემა შედეგზე ორიენტირებული ისე, რომ პროცესებში არ დაიკარგონ. სწორედ ამიტომაა ძალიან მნიშვნელოვანი, საკანონმდებლო დონეზე და ინსტრუქციებში, მსგავსი საკითხების გაწერა.
არანაკლებ მნიშვნელოვანია სწორი ადმინისტრაციული და ორგანიზაციული მოწყობა, სწორად ჩამოყალიბებული ვალდებულებები, კომპეტენციები და კოორდინაციის სისტემები. ამ მიმართულებით კი, როგორც მონიტორინგის კვლევამ გამოავლინა, სერიოზული ხარვეზებია. „ცხადია, მომზადებული ადამიანური რესურსის — მასწავლებლების — გარეშე ეს ვერ მოხდება, მაგრამ დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ სკოლის მენეჯმენტს — ადმინისტრატორებს“ — განაცხადა ნათია ჯოხაძემ. დირექტორებზე აქცენტის გაკეთება მთელი რიგი კვლევების შედეგია, რადგანაც სწორედ კვლევები აჩვენებს, რომ ორგანიზაცია, სადაც კარგი მენეჯერია, წარმატებულია. აქედან გამომდინარე, მასწავლებლის კვალიფიკაციასთან ერთად, უმნიშვნელოვანესია იმ დირექტორის როლი, რომელიც კარგი კვალიფიკაციის მასწავლებელს არჩევს, ხელს უწყობს, ორგანიზებას უკეთებს მთელ რიგ პროცესებს და ორიენტირებულია განვითარებაზე.
თანამედროვე საგანმანათლებლო რესურსები, ფიზიკური და ტექნიკური ინფრასტრუქტურა, ელექტრონული მართვის სისტემები და სკოლების დეცენტრალიზაცია — დელეგირების ეს რეალისტური მექანიზმები ეროვნული სასწავლო გეგმების განხორციელების დამატებით ხელშემწყობ ფაქტორებად დასახელდა. „რეალურად, ხშირ შემთხვევაში, სკოლა რაიმე გადაწყვეტილების მისაღებად სამინისტროში რეკავს და ამაზე მთელი დეპარტამენტი მუშაობს. არადა, ეს გადაწყვეტილება ლოკალურადაა მისაღები. მაგალითად, სკოლამ ბავშვს, წლიდან წლამდე, უნდა დაუნიშნოს გამოცდა ან შემაჯამებელი დავალება. ვფიქრობთ, ასეთი საკითხების დელეგირება ადგილებზე, სკოლებში უნდა მოხდეს. მათ უნდა მივცეთ უფლებები და აუცილებლად მივაყოლოთ პასუხისმგებლობა, რადგან პასუხისმგებლობა ყოველთვის უფლების თანამდევია.
ეროვნული სასწვლო გეგმის კარგად დანერგვას და განვითარებას ხელს შეუწყობს ორიენტირებული მონიტორინგისა და შეფასების სისტემების დანერგვა. თუ სისტემის ყველა კომპონენტი კოორდინირებულად იმუშავებს, ყველას სწორად ექნება განსაზღვრული ფუნქცია და ვალდებულება, აუცილებლად შევძლებთ, რომ სისტემა უკეთესი გავხადოთ.“ — აცხადებს ნათია ჯოხაძე.
ახალი ეროვნული სასწავლო გეგმის პრეზენტაციას სამთავრობო უწყებების, საერთაშორისო და არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენლები, საჯარო და კერძო სკოლების პედაგოგები და დირექტორები დაესწრნენ.
|
