2016-10-13 ძველი კოლეჯის ახალი სიცოცხლე დღევანდელობა და პერსპექტივები
ანა ფირცხალაიშვილი
მცხეთის მუნიციპალიტეტში ახალი სასწავლო წელი, 27 საჯარო სკოლაში, დროულად დაიწყო. ამას წინ უძღოდა, რიგ სკოლებში, საკუთარი ფინანსებითვე დაწყებული სარემონტო სამუშაოების განსაზღვრულ ვადებში დასრულებისთვის გამოწვეული ვნებათაღელვა. მხოლოდ ძეგვის სკოლა იყო გამონაკლისი, სადაც სასწავლო წელი, მოგვიანებით, 26 სექტემბერს დაიწყო, მაგრამ სანაცვლოდ სოფელს (და არა მხოლოდ სოფელს) შეემატა თანამედროვე მოთხოვნების შესაბამისი, მაღალი სტანდარტების სკოლა, რომლის სრული რეაბილიტაცია მილენიუმის პროგრამის ფარგლებში განხორციელდა (მასშტაბური სამუშაოები შეასრულა წინა წლებში იმავე პროექტმა ქსანისა და ერედას სკოლებში), პარალელურად მიმდინარეობდა სამედიცინო კაბინეტების მოწყობა და აღჭურვა ნიჩბისსა და ქსოვრისში. თუმცა, რესურსცენტრის უფროსი ბექა იორდანიშვილი ამბობს, რომ ძალიან ჭირს სამედიცინო კაბინეტის დაკომპლექტება, ბევრი კონკურსანტი ექიმი ვერ აკმაყოფილებს საკვალიფიკაციო მოთხოვნებს, რაც ჯანდაცვის სამინისტროს მიერაა განსაზღვრული, არადა პროექტი ადგილობრივი მოსახლეობის (სპეციალისტების) დასაქმებაზეა ორიენტირებული და ხელფასის სიმცირის გამო, არათუ დედაქალაქიდან, მცხეთიდანაც კი გაჭირდება სპეციალისტების მოზიდვა. „ბოლო წლებში წილკანსა და მუხრანშიც (წელს ძეგვი დაემატა) გაიხსნა თანამედროვე სტანდარტების სკოლები, ყოველწლიურად, საკუთარი შესაძლებლობებით ტარდება სკოლებში სარემონტო სამუშაოები, გაჩნდა პრეცედენტი, როცა ადგილობრივი ბიზნესიც დაინტერესდა სკოლების ბედით — ქანდაში მშობლიური სკოლის სველი წერტილების მოწესრიგება დაივალა ერთ-ერთმა კურსდამთავრებულმა. კარგი მაგალითიც ხომ შეიძლება იყოს გადამდები! მით უმეტეს, როცა მუნიციპალიტეტში გვაქვს ბიწმენდის სკოლა, რომელიც საუკუნეზე მეტი ხნისაა და, ალბათ, დაარსების შემდეგ, ადამიანის ხელი არ შეხებია. კარგა ხანია იქ გაუსაძლისი მდგომარეობაა და გასაკვირიც არაა, რომ მშობლებს სხვა სოფელში შეჰყავთ შვილები სასწავლებლად. წელს ახალი სკოლის პროექტი უნდა დასრულდეს, მერე მშენებლობაც მალე დაიწყება. მძიმე მდგომარეობაა ვაზიანის საჯარო სკოლაშიც.
ახალ სასწავლო წელს თუ დავუბრუნდებით, ყველაზე მნიშვნელოვან მოვლენად მაინც წინამძღვრიანთკარის საზოგადოებრივი კოლეჯის აღდგენას მივიჩნევ, როგორც ისტორიული თვალსაზრისით, ისე თანამედროვე მოთხოვნებისა და გამოწვევების გათვალისწინებით“ — გვითხრა რესურსცენტრის უფროსმა და ჩვენც საგურამოსკენ გავემართეთ.
***
აქაურობას ჯერ კიდევ ეტყობა ახლად დამთავრებული რემონტის კვალი, მაგრამ შენობა სრულ მზადყოფნაშია სასწავლო პროცესის დასაწყებად (შეგახსენებთ, რომ 2010 წელს, განათლების მინისტრის ბრძანებით, ერთდროულად დაიხურა 13 პროფესიული სასწავლებელი, ქვეყნის მასშტაბით, მათ შორის, წინამძღვრიანთკარიც) წელიწადნახევარი გაგრძელდა სარეაბილიტაციო სამუშაოები და 6-წლიანი პაუზის შემდეგ, ილია წინამძღვრიშვილისა და ილია ჭავჭავაძის მიერ დაარსებული სასწავლებელი, მიმდინარე წლის ნოემბრიდან, განაახლებს სასწავლო პროცესს.
გვესაუბრება პროფესიული სასწავლებლის დირექტორი, ტექნიკურ მეცნიერებათა დოქტორი მეღვინეობის დარგში თემურ ასათიანი: „სასიხარულოა, რომ ასეთი სახელოვანი საგანმანათლებლო კერა კვლავ მწყობრშია, ისიც ბუნებრივია, რომ მისდამი მოთხოვნა უფრო მასშტაბური და ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი გახდა, რადგან თავიდანვე განესაზღვრა სამხარეო ცენტრის ფუნქცია — ფილიალები ექნება დუშეთში, თიანეთსა და სტეფანწმინდაში. დღეისათვის მიღება მხოლოდ სამ პროფესიაზე გამოვაცხადეთ: მეღვინეობა-მევენახეობა, მეხილეობა და მეფუტკრეობა. ეს მხოლოდ დასაწყისისთვის. 3-სართულიან შენობას, 400 მერხით, რა თქმა უნდა, გაცილებით დიდი პოტენციალი აქვს, რაც ნელ-ნელა, მთლიანად უნდა იქნეს გამოყენებული. მხედველობაში მაქვს ის, რომ გეგმაშია ფერმერების მომზადებაც (სხვა პროფესიებთან ერთად). ეს კი სოფლის მეურნეობის გაცილებით დიდ სპექტრს მოიცავს, ვიდრე დღეს გვაქვს. როგორც იცით, სასწავლებელს საცდელი მეურნეობა ჰქონდა 60ჰა-ზე მეტი მიწით, რაც დღეისათვის მთლიანად გავერანებულია, მიწები ადგილობრივ მოსახლეობასა და დევნილებს აქვთ დანაწილებული. მომავალ წელს რომ მეცხოველეობის სპეციალობაზე გამოვაცხადოთ მიღება, 20 ჰექტარი მიწა აუცილებლად უნდა გვქონდეს (20 სულზე,10 ნამატით), სტანდარტის მიხედვით ასეა პროგრამა შედგენილი. ეს მიწები კი ჩვენ აღარ გვეკუთვნის. ის ან უნდა დავიბრუნოთ, ან კიდევ სხვა ადგილას გამოგვიყონ, რომ პროგრამა განვახორციელოთ. გუბერნატორი საქმის კურსშია და იმედი მაქვს, საკითხი დროულად მოგვარდება.
რაც შეეხება მიმდინარე პროგრამებს: მეფუტკრეობისა და მეხილეობის პროფესიების დაუფლება ცხრაკლასდამთავრებულებს შეუძლიათ, და სწავლების ხანგრძლივობა წელიწადნახევარია; მევენახეობა-მეღვინეობაზე სკოლის კურსდამთავრებულები მიიღებიან. 3-წელიწადნახევრის შემდეგ მათ საერთაშორისო დონის სერტიფიკატი მიეცემათ, ამუშავდება გაცვლითი პროგრამა გერმანიასთან.
პირველი სასწავლო წლისთვის უკვე გვაქვს კაკლოვანი, თესლოვანი და კურკოვანი ხეების სადემონსტრაციო ნაკვეთი; გვინდა გავაშენოთ ვაზის საკოლექციო ჯიშები, ორ-ორი რიგი დავურიგოთ სტუდენტებს საკუთრებაში, პრაქტიკისთვისაც და მოსავლელადაც.
სასწავლებლის ტერიტორია იძლევა შემდგომი გაფართოების საშუალებას, დაწყებულია სასადილოს მშენებლობა, გვინდა მომავალში მზარეულებიც გავზარდოთ, დარწმუნებული ვარ საბუღალტრო საქმის, კომპიუტერული პროგრამებისა თუ სხვა თანამედროვე პროფესიების შესწავლის მსურველებიც ეყოლება ჩვენს კოლეჯს. მთავარია, სახელმწიფოს მხრიდან დაინტერესება არ განელდეს, რომ სასწავლებელმა შეასრულოს სამხარეო ცენტრის ფუნქცია. ამისათვის კი საერთო საცხოვრებლის საკითხიც მოსაგვარებელია და სტუდენტების ტრანსპორტით უზრუნველყოფაც აუცილებელი. მაშინ იქნებ ქვეყნის მასშტაბითაც გახდეს საინტერესო და მიმზიდველი წინამძღვრიანთკარის საზოგადოებრივი კოლეჯი“.
სავარაუდოდ, მომავალი წლის აპრილში, სასწავლებელს ახალი პროფესიებიც დაემატება. ამისთვის უკვე მზად არის აუდიტორიები, ნაწილობრივ — ბაზები, პედაგოგიური კოლექტივი, ის საწარმოები და კომპანიები, რომლებთანაც სასწავლებელს ხელშეკრულება აქვს გაფორმებული და სადაც პრაქტიკას გაივლიან სასწავლებლის სტუდენტები. ესენია: კახური ტრადიციული მეღვინეობის კომპანია, სურსათის ეროვნული სააგენტო, სატყეო დეპარტამენტი, ქართული ხილის კომპანია. სწავლების დუალური მეთოდის ერთ-ერთი უპირატესობაც სწორედ ისაა, რომ მონდომებული და კვალიფიციური სპეციალისტის დასაქმებაში თავად კომპანიაა დაინტერესებული. გარდა იმისა, რომ კოლეჯში სწავლა უფასოა, პრაქტიკანტ სტუდენტებს ეს კომპანიები სტიპენდიასაც უხდიან, კურსდამთავრებულებს, რომლებიც წარჩინებით გაივლიან სასწავლო კურსს, დასაქმება გარანტირებული ექნებათ. ამიტომ არის სამუშაოზე დაფუძნებული სწავლება მომგებიანი სტუდენტისთვის, საწარმოსთვის და, შესაბამისად, სახელმწიფოსთვის, ერთდროულად.
ამ დროისთვის წინამძღვრიანთკარის საზოგადოებრივ კოლეჯში მიღების მსურველთა რაოდენობა მინიმალურ ზღვარს გადასცდა. რა პირობებს შესთავაზებს მომავალ სტუდენტებს სასწავლებელი სწავლისა და დასაქმებისთვის, ამაზე იქნება დამოკიდებული მისი განვითარება. განვითარებისთვის კი, ჩემი აზრით, სხვა გზაც არსებობს, სახელმწიფოსგან დამოუკიდებელი. თუკი კანონმდებლობა არ ქმნის სამართლებრივ ბარიერს, სტუდენტების მიერ კოლეჯის ბაზაზე შექმნილი პროდუქცია დამატებითი შემოსავლის წყაროდაც შეიძლება იქცეს და სასწავლებლის შემდგომი განვითარებისა და ახალგაზრდების წახალისების საქმეს მოხმარდეს. ასეთი შემოსავალი ზედმეტი ნამდვილად არ იქნება იმ ამოცანების განსახორციელებლად, რაც ახლად გახსნილი კოლეჯის წინაშე დგას.
|