2017-03-30 როცა ფანტასტიკა განსაკუთრებით საინტერესოა
ანა ფირცხალაიშვილი
მწერლის სტუმრობა გამორჩეულად საინტერესო მოვლენაა სკოლის ცხოვრებაში, მით უმეტეს, თუ ეს მწერალი ფანტასტიკის ჟანრში მუშაობს და მისი მკითხველებიც სწორედ ამ ჟანრის მოყვარულები არიან. ამ ინტერესთა თანხვედრის შედეგია მწერალ ნატო დავითაშვილისა და 128-ე სკოლის ვჳ-კლასელთა შეხვედრა, რომელიც ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლის, თინა ბურკაძისა და სკოლის ბიბლიოთეკარის, თეა სილაგაძის ძალისხმევით გაიმართა. რატომ მაინცადამაინც ნატო დავითაშვილი, ამის შესახებ ქალბატონმა თინა გვიამბო: „თბილისის მერიამ გამოაცხადა კონკურსი რამდენიმე თემაზე, მათ შორის იყო „წიგნიერება და თანამედროვე გამოწვევები“. იქიდან გამომდინარე, რომ ჩვენს სკოლას საკმაოდ მწირი წიგნადი ფონდი ჰქონდა (128-ე რუსული სკოლა იყო და შესაბამისად, წიგნების უმრავლესობა რუსულ ენაზეა) და, ბუნებრივია, გვინდოდა ამ ხარვეზის შევსება, კონკურსში ჩავებით. საბედნიეროდ, გავიმარჯვეთ და 2000 ლარით დავჯილდოვდით. ამის შემდეგ შევხვდით მოსწავლეებს. მათთან საუბარში გამოიკვეთა, რომ, ძირითადად, თანამედროვე ქართველი მწერლების შემოქმედება და ფანტასტიკური ჟანრის ნაწარმოებები აინტერესებთ. ჩვენ ეს გავითვალისწინეთ — შევიძინეთ 1300 ლარის წიგნი, 2 მაგიდა, 8 სკამი და კარადა ბიბლიოთეკისთვის. ძალიან გაიხარეს, როცა განახლებულ ბიბლიოთეკაში ნატო დავითაშვილის წიგნები ნახეს, ბევრს წაკითხული მხოლოდ ერთი ან ორი წიგნი ჰქონდა, ზოგიც მერე დაინტერესდა და მათი ცნობისმოყვარეობა რომ დამეკმაყოფილებინა, ვთხოვე მწერალს, შეხვედროდა ჩემს მოსწავლეებს. მადლობელი ვარ, რომ ქალბატონი ნატო უყოყმანოდ დაგვთანხმდა. და, აი, ხედავთ სავსეა ჩვენი სკოლის დარბაზი“.
შეხვედრა, თითქმის, 2 საათის განმავლობაში მიმდინარეობდა. სტუმარმა მადლობა გადაუხადა მეექვსეკლასელებს ლიტერატურით, კერძოდ ფენტეზით, დაინტერესების გამო და გაიხსენა, თავად რატომ დაინტერესდა ამ ჟანრით. „ეს ასაკი ჩემთვის ძალიან ახლობელია, რადგან მეც თქვენს თანატოლებს ვასწავლი ერთ უცნაურ საგანს, ეს არის ქართული მითოლოგია. რატომ დავიწყე წერა? უკვე 40-ს გადაცილებული ვიყავი და სულ სხვა საქმეს ვაკეთებდი. სამსახურიდან დაბრუნებულს ჩემი შვილი გაუთავებლად მიყვებოდა ჰერაკლეს გმირობების ამბავს (მულტფილმია ასეთი, სერიალებით). მერე მითოლოგიის დიდი წიგნიც მაყიდინა. ვკითხე, ქართული მითოლოგიის შესახებ თუ იცოდა რამე, აღმოჩნდა, რომ — არაფერი. სამწუხაროდ, არც მე შემეძლო რაიმეთი დახმარება, ამ სფეროში მეც ბევრი არაფერი ვიცოდი, როცა მოვიკითხე, ვნახე, რომ ქართული მითოლოგიის შესახებ არაფერი იბეჭდებოდა. რამდენიმე მწერალს ვთხოვე კიდეც, გამომცემლობებსაც, მაგრამ უშედეგოდ. არავინ დაინტერესდა“.
ბავშვების გულწრფელი გაოცება გამოიწვია იმან, რომ ქალბატონმა ნატომ, ოჯახის მხარდაჭერით, გადაწყვიტა, თავად დაეწერა ისეთი ნაწარმოებები, რომლებსაც საფუძვლად ქართული მითოლოგია დაედებოდა — 10 წლის განმავლობაში, მის მიერ გამოცემული 6 წიგნიდან სამი სწორედ ასეთია: „ამბავი ლილე ირიელისა“, „აიას გზა“ და „ნისლებში და ნისლებს მიღმა“. თუმცა, ამ წიგნების გამოცემას წინ 3-წლიანი დაუღალავი შრომა უძღოდა, ყოველდღიური 4-5 საათიანი მეცადინეობით. ამიტომაც არის მისი წიგნები ასეთი საინტერესო, ასაკის განურჩევლად ყველასთვის, ვისაც ფენტეზი მოსწონს. მაღალმხატვრულად აღწერილი მითოსური სამყარო, გარემო, ეთნოგრაფია-ეთნოლოგია პრეისტორიულ საქართველოში გვამოგზაურებს, სადაც მითები, თითქოს, ცოცხალი და რეალური იყო... როგორ ეცვათ, რით იკვებებოდნენ, როგორ ჭედდნენ იარაღს, როგორი სახის ისრებს ხმარობდნენ და კიდევ ბევრი რამ, რაც, სიუჟეტთან ერთად, გიტაცებს ამ წიგნების კითხვისას. ამიტომაც აინტერესებდათ ბავშვებს ყველაფერი არა მარტო წიგნების, არამედ მათი ავტორის შესახებაც. მწერალიც ამომწურავ პასუხებს სცემდა მათ შეკითხვებს.
მოსწავლეებმა: ლიზი ალგიუზაშვილმა, თამარ ჭაბაშვილმა, მარი ორაგველიძემ, სოფო ნატროშვილმა და ანი ღვინერიამ საკუთარი ჩანახატები წაიკითხეს. მწერალმა რჩევები მისცა ლიტერატურით დაინტერესებულ მოსწავლეებს, რომელთაც საკუთარი შესაძლებლობის მოსინჯვა უნდათ მწერლობაში. სწორედ მათთვის ჩამოყალიბდა სკოლაში ლიტერატურული კლუბი „ბინული“, რომელსაც ქალბატონი თინა ხელმძღვანელობს. კლუბის წევრები სისტემატურად იკრიბებიან, რათა ერთმანეთის შემოქმედება გაიცნონ, აზრები გაცვალონ და მასწავლებლისგან რჩევები მიიღონ. მსგავსი ღონისძიებების გამართვას კლუბი მომავალშიც გეგმავს.
დასასრულ, მოსწავლეებმა და პედაგოგებმა, სკოლის დირექციამ მადლობა გადაუხადეს სტუმარს საინტერესო შეხვედრისთვის, მწერალმა კი ფანტასტიკის ჟანრის მოყვარულებს საკუთარი წიგნები გადასცა სამახსოვრო ავტოგრაფებით.
|